پرنیان طرح | انجام امور پرداختی و مجازی | فایل های گرافیکی | پرداخت های بین المللی
نویسنده: حامد محمدی 
با سلام خدمت همراهان همیشگی وب سایت پرنیان طرح
در ادامه سری مقالات کامپیوتر ، امروز درباره برنامه نویسی برای یک نرم افزار صحبت خواهیم کرد.
در مقالات قبلی با انواع زبان ها و مراحل یادگیری یک زبان برنامه نویسی آشنا شدیم.
در مقاله امروز قصد داریم مراحل قدم به قدم برای نوشتن یک نرم افزار را با هم طی کنیم.
مقدمه
آیا ایده خوبی برای ایجاد یک برنامه دارید ، اما نمی دانید چگونه آن را به واقعیت تبدیل کنید؟
یادگیری یک زبان برنامه نویسی به زمان نیاز دارد ، اما بسیاری از برنامه نویسان موفق خودآموز هستند.
هنگامی که یاد گرفتید که مانند یک برنامه نویس فکر کنید و اصول را پیاده سازی کنید ، می توانید با سرمایه گذاری کمترین وقت ، برنامه های ساده ای بسازید.
ایجاد برنامه های پیچیده کمی دشوار خواهد بود ، اما با تمرین ، می توانید برنامه رؤیایی خود را پیش از آنکه بدانید ایجاد کنید.
تا انتهای این مقاله همراه پرنیان باشید.
بخش اول – یادگیری یک زبان برنامه نویسی
قدم اول
یک زبان را برای شروع انتخاب کنید.
اگر قبلاً کد نویسی نکرده اید ،نیاز خواهید داشت با زبانی شروع کنید که به افراد مبتدی اختصاص داده شده باشد.
با اینکه ممکن است این زبان، یک زبان مبتدی باشد، اما هنوز هم به شما امکان می دهد تا با نوشتن برنامه خود در راستای تحقق اهدافتان تلاش کنید.
ده ها زبان برای انتخاب وجود دارد که در هر کدام از آنها در کارهای مختلف و اجرای آن برتری دارند.
برخی از زبان های محبوب برای توسعه دهندگان تازه کار شامل موارد زیر می باشد:
1- c- یکی از زبان های قدیمی برنامه نویسی است که هنوز هم به طور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد. با یاد گرفتن این زبان می توانید به راحتی قدم در راه یاد گرفتن ++Cو java نیز بگذارید.
2- ++C : یکی از محبوب ترین زبانهای مورد استفاده امروزه ، به ویژه در توسعه نرم افزار می باشد. یادگرفتن این زبان کمی طول خواهد کشی، وتسلط کامل پیدا کردن به آن نیز کمی بیشتر ؛ اما زمانی که ++C را یاد گرفتید ، فرصت های بیشماری در اختیار شما قرار خواهد گرفت.
3- java: دیگر از زبانهای فوق العاده محبوب که می تواند برای کار بر روی تقریباً هر سیستم عامل قابل تنظیم باشد.
4-python: یکی از ساده ترین زبان های در حال استفاده است و اصول اولیه آن را فقط در دو روز می توان آموخت. اما با اینحال هنوز هم بسیار قدرتمند است و در بسیاری از برنامه های سرور و وب سایت مورد استفاده قرار می گیرد.
قدم دوم
یک محیط توسعه ایجاد کنید.
برای شروع کدنویسی به چند ابزار نیاز خواهید داشت. از این ابزارها به عنوان “محیط توسعه” شما یاد می شود. آنچه شما نیاز دارید بسته به زبانی که می نویسید متفاوت است.
1- Code Editor:تقریبا همه برنامه نویسان یک ویرایشگر کد اختصاصی در سیستم خود نصب می کنند. در حالی که می توانید با استفاده از یک ویرایشگر متن ساده مانند Notepad ، کد بنویسید ؛ اگر برنامه ای داشته باشید که دستورات نحو ی را برجسته کند و بسیاری از کارهای تکراری برنامه نویسی را خودش انجام دهد ، این روند را بسیار ساده تر خواهید یافت. برخی از ویرایشگران کد محبوب شامل Notepad ++ ، TextMate و JEdit هستند.
2- Compiler or interpreter: بسیاری از زبانها مانند C و Java ، قبل از اجرای کد ،باید کامپایل شوند. شما به یک کامپایلر برای زبان انتخابی خود که روی رایانه شما نصب شده باشد نیاز دارید. بیشتر کامپایلرها نیز وظیفه گزارش اشکالات را برعهده دارند.
3- IDE (Integrated Development Environment): برخی از زبانهای برنامه نویسی دارای ویرایشگر کد ، کامپایلر و گیرنده خطا هستند که همگی در یک برنامه به نام IDE ادغام شده اند. معمولاً می توانید این IDE را از وب سایت زبان برنامه نویسی دریافت کنید.
قدم سوم
برخی از آموزش ها را تکمیل کنید
اگر قبلاً برنامه نویسی نکرده اید ، باید با قدم های کوچک شروع کنید.
چند آموزش آنلاین را پیدا کنید که بتواند شما را با مفاهیم اصلی زبان انتخابیتان آشنا کند.
این امر می تواند شامل یادگیری در مورد دستورات نحوی ، متغیرها ، کارکردها ، روالها ، شرط ها و نحوه متناسب بودن همه آنها باشد.
سایت های مختلفی وجود دارد که آموزشهای خوبی را ارائه می دهند ، از جمله Udemy ، آکادمی خان ، Codecademy ، Code.org و موارد دیگر
قدم چهارم
برخی از برنامه های ساده و رایگان را دانلود کنید.
تمرین با کد نمونه می تواند به شما در یادگیری نحوه انجام کارها با استفاده از آن زبان کمک کند.
تعداد بیشماری نمونه از برنامه های ساده و رایگان وجود دارد که به شما امکان دسترسی به کلیه کدهایی را که برنامه با آنها کار می کند را می دهد.
با برنامه های ساده ای شروع کنید که مربوط به نوع برنامه ای است که می خواهید بسازید.
قدم پنجم
برای یادگیری اصول اولیه ، برنامه های ساده ای ایجاد کنید.
وقتی نوبت به نوشتن کد خودتان رسید ، با اصول اولیه شروع کنید.
با ورودی و خروجی های ساده چند برنامه بنویسید.
تکنیک هایی را تمرین کنید که به برنامه های پیچیده تری مانند دستکاری داده ها و ورودی ها نیاز دارند.
تستکنید و سعی کنید برنامه های خود را به قطعات ریزتر بشکنید.
قدم ششم
عضو انجمن های کدنویسی شوید.
توانایی صحبت با یک برنامه نویس آگاه در مورد هر مسئله ای که دارید ، بسیار ارزشمند است.
شما می توانید برنامه نویسان بی شماری را در سایت ها و جوامع مختلف در سراسر اینترنت بیابید.
به چند انجمن مربوط به زبان انتخابی خود بپیوندید و هر مطلبی که می توانید را بخوانید.
از پرسیدن سؤال نترسید ، اما مطمئن باشید که ابتدا سعی کرده اید راه حلی ارائه دهید.
قدم هفتم
بدانید که یادگیری هر زبان برنامه نویسی به زمان نیاز دارد
اولین بار که پشت کامپیوتر می نشینید قادر نخواهید بود که یک برنامه بسازید. (حتی اگر یک برنامه پیچیده هم نباشد.)
یادگیری نحوه استفاده از زبان برنامه نویسی به طور مؤثر زمانبر است، اما با تمرین ،به زودی ، کدنویسیتان بسیار سریعتر و کارآمدتر خواهد شد.
بخش دوم – طراحی برنامه خودتان
قدم اول
یک سند طراحی اولیه بنویسید.
انجام دادن این کار قبل از اینکه کدنویسی برنامه اتان را شروع کنید، به شما کمک می کند تا در طی فرآیند برنامه نویسی ، مطالبی مکتوب برای مراجعه به آنها داشته باشید.
سند طراحی اهداف برنامه را تشریح می کند و ویژگی های برنامه را به صورت عمیق توصیف می کند.
این سند به شما امکان می دهد تا بر روی عملکرد برنامه متمرکز شوید.
- سند طراحی باید درباره هر یک از ویژگیهای مورد نظر شما و نحوه اجرای آنها اطلاعات بدهد.
- همچنین در طراحی باید جریان تجربه کاربر و چگونگی انجام کار در استفاده از برنامه در نظر گرفته شود.
قدم دوم
برنامه را با استفاده از طرح های درشت و حدسی ترسیم کنید.
یک نقشه برای برنامه خود ایجاد کنید.
این نقشه نشان می دهد که چگونه کاربر از یک قسمت به بخش دیگر می رسد.
یک نمودار ساده معمولاً برای یک برنامه اولیه کاملاً مناسب است.
قدم سوم
معماری اساسی برنامه ای که می خواهید، را تعیین کنید.
اهداف برنامه، ساختار انتخابی شما را تعیین خواهد کرد..
دانستن اینکه کدام یک از انواع ساختارها، به بهترین وجه با برنامه شما ارتباط دارد به تمرکز توسعه کمک خواهد کرد.
قدم چهارم
با یک برنامه “3-2-1” آغاز کنید.
این روش ، ساده ترین نوع برنامه است .
به شما امکان می دهد تا با زبان برنامه نویسی خود آشنا شوید.
در اصل ، یک برنامه 1-2-3 اینطور کار می کند:
1-شروع می شود .
2-از کاربر درخواست ورودی می کند.
3-سپس نتیجه را نمایش می دهد.
و پس از نمایش نتیجه ، برنامه به پایان می رسد.
- مرحله بعدی ، ایجاد یک REPL (حلقه خواندن-اجرا-چاپ) است. RELP یک برنامه 1-2-3 است که پس از نمایش خروجی به 1 برمی گردد.
- یک برنامه خط لوله را در نظر بگیرید. این برنامه ای است که ورودی کاربر را تغییر می دهد و به طور مداوم اجرا می شود. این روش مناسب برنامه هایی است که به تعامل کمی با کاربر نیاز دارند ، مانند RSS Reader . این برنامه به صورت یک سری کلاس نوشته خواهد شد که یک حلقه را به اشتراک می گذارد.
بخش سوم – ایجاد یک نمونه اولیه
قدم اول
روی یک ویژگی متمرکز شوید.
یک نمونه اولیه معمولاً روی ویژگی اصلی برنامه تمرکز دارد.
به عنوان مثال ، اگر شما در حال ایجاد یک برنامه سازمان دهنده شخصی هستید ، نمونه اولیه شما ممکن است اعمالی مانند نمایش تقویم و امکان اضافه کردن رویداد جدید را داشته باشد.
قدم دوم
تا زمانیکه این ویژگی ها کار کنند، ادامه دهید.
نمونه اولیه شما باید یتواند ، خودش به عنوان یک برنامه مستقل، مورد استفاده قرار بگیرد.
این نمونه ، پایه و اساس تمام نسخه های دیگر این برنامه خواهد بود ، بنابراین اطمینان حاصل کنید که درست کار می کند.
همزمان که ویژگی های نمونه اولیه را در نسخه های بعدی آن تکرار می کنید، به اصلاح آنها نیز ادامه دهید تا زمانی که صحیح و روان و کارآمد عمل کند.
قدم سوم
از خراب کردن نمونه اولیه نترسید.
اصلی ترین نکته در مورد نمونه اولیه این است که قبل از انتشار آن، آن را تست کنید.
نمونه اولیه به شما این امکان را می دهد که قبل از ورود به مرحله کدنویسی برنامه، ویژگی های موردنظر خود را که از برنامه انتظار دارید، ببینید.
اگر نمونه اولیه شما، با شکست مواجه شد، به مرحله طراحی برگردید.
این کار باعث می شود تا دردسرهای کمتری داشته باشید.
بخش چهارم – ایجاد برنامه
قدم اول
یک شبه کد پایه ایجاد کنید.
این شبه کد ، اسکلت پروژه شماست و به عنوان پایه ای برای برنامه نویسی آینده خواهد بود.
شبه کد شبیه به کد است اما در واقع کامپایل نمی شود.
درعوض ، به برنامه نویسان این امکان را می دهد تا آنچه را که قرار است با کامپایل شدن کد ،اتفاق بیفتد را بخوانند و تجزیه کنند.
شبه کد به دستورات نحوی زبان برنامه نویسی اشاره دارد.
شبه کد باید درست مانند کد معمولی ساخته شود.
قدم دوم
نمونه اولیه خود را گسترش دهید.
می توانید نمونه اولیه خود را به عنوان پایه برنامه جدید خود استفاده کنید.
یا می توانید کد نمونه اولیه را در ساختاری بزرگتر و در برنامه کامل خود تطبیق دهید.
در هر صورت ، از زمانی که صرف کار کردن و پالایش نمونه اولیه کرده اید ، به خوبی استفاده کنید.
قدم سوم
کدنویسی را آغاز کنید.
این کار ، اصلیترین مرحله ی فرایند برنامه نویسی است.
کدنویسی طولانی ترین زمان را خواهد برد.
برای اطمینان از عملکرد کد ، به کامپایل ها و آزمایش های بی شماری نیز نیاز دارید.
اگر با تیم کار می کنید، شروع از شبه کد میتواند به دیدن کد توسط تمام افراد تیم، و دسترسی همه آنها به کدها، کمک کند.
قدم چهارم
در تمام بخش های کدتان، کامنت نویسی داشته باشید.
از ویژگی کامنت نویسی مربوط به زبان برنامه نویسیتان برای کامنت نویسی در کدهایتان استفاده کنید.
این کار نه تنها باعث می شود، کسی که کدهای شما را مطالعه می کند از آن سر در بیاورد.
همچنین به خود شما نیز کمک می کند تا وقتی که بعدها دوباره به سراغ کدهای خودتان رفتید، برایتان یادآوری شود که منظور از کدها چه بوده است.
بخش پنجم – تست برنامه
قدم اول
هر ویژگی جدید را تست کنید.
هر ویژگی جدیدی که به برنامه اضافه می شود باید گردآوری و تست شود.
هر چه تعداد افرادی که برنامه شما را تست می کنند، بیشتر شود، خطاهای کشف شده برنامه شما نیز بیشتر خواهند شد.
باید به افراد مشارکت کننده در چرخه تست برنامه آگاهی دهید که نمونه آزمایشی برنامه، راه زیادی تا رسیدن به نسخه نهایی دارد.
و احتمال مواجه شدن با هر نوع خطایی وجود دارد.
اغلب به این روش تست کردن، آلفا گفته می شود.
قدم دوم
برنامه کامل شده خودتان را تست کنید.
پس از اجرای همه ویژگی های برنامه ، باید دوره تست فشرده ای را شروع کنید .
این دوره تمام جنبه های برنامه را در بر می گیرد.
این دوره از تست باید بیشترین تعداد آزمایش کنندگان برنامه را شامل شود.
اغلب به این تست، بتا گفته می شود
قدم سوم
نسخه ای از برنامه که برای انتشار انتخاب کرده اید را، تست کنید.
همانطور که به تنظیمات برنامه می پردازید و ویژگی هایی را به برنامه خود اضافه می کنید ، اطمینان حاصل کنید که نسخه مورد نظر برای انتشار کاملاً آزمایش شده است.
بخش ششم – ایجاد ویژگی ها
قدم اول
آنچه نیاز دارید را تعیین کنید.
ماهیت برنامه ویژگی های مورد نیاز شما را تعیین می کند.
آیا به صداهای خاصی احتیاج دارید؟ اثر هنری؟ محتوا؟
قبل از انتشار برنامه خود باید به همه این سؤالات پاسخ دهید.
قدم دوم
برونسپاری را در نظر بگیرید.
اگر به ویژگی های زیادی در برنامه احتیاج دارید ، اما نیروی انسانی یا استعدادی برای ایجاد آنها ندارید ، می توانید برون سپاری را در نظر بگیرید.
تعداد زیادی فریلنسر (freelancer) وجود دارند که ممکن است مایل به کار روی پروژه شما باشند.
قدم سوم
ویژگی های مد نظر خود را پیاده سازی کنید.
اطمینان حاصل کنید که آنها در عملکرد برنامه شما اختلال ایجاد نمی کنند و هیچ چیز اضافی وجود ندارد.
افزودن ویژگی ها معمولاً در مراحل پایانی چرخه برنامه نویسی اتفاق می افتد ، مگر اینکه این ویژگی ها اساسا یکپارچه باشند.
این حالت اغلب در برنامه نویسی برای بازی ها اتفاق می افتد.
بخش هفتم – انتشار برنامه
قدم اول
برنامه های خود را به صورتopen-source در نظر بگیرید.
این کار به دیگران امکان می دهد تا کدی را که ساخته اید ببینند، آنرا بردارند و بهبود ببخشند.
یک برنامه Open-source، برنامه ای جامعه محور است ، و احتمالا سود مالی بسیار کمی از آن خواهید داشت.
از مزایای این امر این است که ممکن است توجه سایر برنامه نویسان به پروژه شما جلب شود و به گسترش چشمگیر آن کمک کند.
قدم دوم
یک ویترین بسازید.
اگر می خواهید نرم افزار خود را بفروشید ، می توانید یک فروشگاه اینترنتی در وب سایت خود ایجاد کنید تا مشتریان بتوانند نرم افزار شما را خریداری و دانلود کنند.
به خاطر داشته باشید ، اگر شما مشتریانی دارید که در ازای خرید محصول از شما، مبلغی پرداخت می کنند، آنها انتظار دارند که محصولی بدون خطا و ایراد که درست کار می کند از شما تحویل بگیرند.
بسته به محصول شما ، انواع مختلفی از خدمات وجود دارد که می توانید از طریق این فروشگاه ،آنها را نیز به فروش برسانید.
قدم سوم
به طور مستمر محصول خود را پشتیبانی کنید.
پس از انتشار نرم افزار ، به احتمال زیاد شروع به دریافت گزارش های، پیدا شدن خطا، از طرف کاربران جدید خواهید کرد.
این اشکالات را با توجه به سطح بحرانی بودن آنها طبقه بندی کرده و سپس شروع به رفع آنها کنید.
با به روزرسانی برنامه ، می توانید نسخه های جدید یا تکه هایی را منتشر کنید که قسمت های خاصی از کد را به روز می کنند.
پشتیبانی قوی پس از انتشار محصول، می تواند باعث حفظ مشتری شما و ایجاد دید مثبت در بین مشتریان شود.
قدم چهارم
نرم افزار خود را تبلیغ کنید.
قبل از شروع استفاده از آن ، مردم باید بدانند که نرم افزار شما وجود دارد.
نسخه های نقد و بررسی نرم افزار را به سایت های مربوطه بفرستید.
یک نسخه آزمایشی رایگان ایجاد کنید.
یک بیانیه مطبوعاتی بنویسید.
و تمام تلاش خود را برای معرفی کردن نرم افزار خود انجام دهید.
عالی بوددددددددددددددددددد.واقعا از این مطلب لذت بردم.خیلی مطلب مفیدی بود.خسته نباشین.
سلام و احترام
خوشحالم مورد پسند بوده
سلام
اینا مبتدی هستن طرز نوشته شدن نرم افزاری مثل وینرار یا مدیا پلیر یا چیزی مثل اینها لطف کنین برامون بزارین. ممنون
سلام
بله حتما
برای من که اولین بار درباره برنامه نویسی مطلب شما را خواندم مفید بود.
لطفا درباره اینکه آیا لپ تاپ یا کامپیوتر ما نیاز به مشخصات خاصی داردو اینکه زبان برنامه نویسی را از کجا دانلود کنیم نیز توضیح دهید.سپاسگزارم
سلام و احترام
قصد مطالعه کدام زبان برنامه نویسی را دارید؟