آموزش گام به گام مراحل و نحوه رمزگذاری یک بازی ویدیویی

با سلام خدمت همراهان همیشگی وب سایت پرنیان طرح

با یکی دیگر از مقالات کامپیوتری وب سایت پرنیان در خدمت شما هستیم.

در مقاله امروز قصد داریم نحوه کدنویسی برای بازی ویدئویی را با هم بررسی کنیم.

در ادامه مقاله همراه ما باشید.

بخش اول – انتخاب یک موتور برای کار

قدم اول

در مورد موتورهای بازی اطلاعات کسب کنید.

اکثر بازی های ویدیویی با استفاده از یک موتور تخصصی ساخته شده اند که به شما امکان می دهد وقایع ، شخصیت ها و موارد دیگر را اسکریپت کنید.

بدون اینکه کد لازم را از ابتدا داشته باشید.

ایجاد کردن یک موتور بازی کامل از ابتدا می تواند سالها طول بکشد.

بنابراین بیشتر توسعه دهندگان مستقل از یک موتور موجود استفاده می کنند.

بسته به میزان دقت شما ادر برنامه نویسی و اینکه چقدر زمان را برای ایجاد جزئیات جزئی صرف می کنید ، فقط باید یکی از مراحل زیر را در این بخش دنبال کنید.

قدم دوم

یک نرم افزار ساخت بازی ساده را در نظر بگیرید.

این ابزارها به دانش برنامه نویسی بسیار کمی نیاز دارند.

بنابراین اگر به جنبه های برنامه نویسی ساخت بازی علاقه دارید ممکن است برای شما مناسب نباشد.

از طرف دیگر ، یک رویکرد ساده و حرکت مستقیم به سوی هدفتان می تواند در مورد بازی ای که قصد ایجاد آن را دارید چیزهای زیادی را به شما یاد دهد.

و به شما اجازه دهد پیش از آن که یک نمونه اولیه بزرگتر ایجاد کنید ؛ دانش خود را به مفهوم سطح بالاتری برسانید .

در اینجا چندین گزینه رایگان ارائه شده است:

برای بازی های موبایل ، MIT App Inventor یا Game Salad را امتحان کنید.

برای بازی های مرورگر ، Scratch یا نسخه جدی تر Snap را امتحان کنید!

این برنامه به عنوان یک ابزار برنامه نویسی مقدماتی در نظر گرفته می شود.

برای بازی های ماجراجویی از Visionaire استفاده کنید.

اگر می خواهید یک برنامه Drag and Drop با گزینه ای برای رمزگذاری نیز داشته باشید ، نسخه رایگان GameMaker را امتحان کنید

قدم سوم

رابط های توسعه حرفه ای تر را امتحان کنید.

این ابزارها گزینه های بسیار خوبی برای وارد شدن و درگیر شدن شما بادنیای کد گذاری بازیها است.

بدون آنکه نیاز داشته باشید کاملا از ابتدا (از صفر ) شروع به کار کنید.

بسیاری از توسعه هندگان حرفه ای و مستقلِ بازی نیز از این سطح آغاز می شوند.

در حالی که موتورهای زیادی برای این کار وجود دارند و محیط های توسعه یکپارچه (IDE) در دسترس هستند ، اما به نظر می رسد موارد زیر رایگان و یادگرفتن کار با آن ها نسبتاً آسان است:

• برای بازی های موبایل: ProjectAnarchy
• برای بازی های سه بعدی در هر پلتفرم: unity
• برای رمزگذارهای پیشرفته تر: LWJGL ( بر پایه جاوا ) ، SFML (بر پایه  ++C )

قدم چهارم

ابزاری را برای ساخت موتور خود انتخاب کنید.

اگر از قبل دانش برنامه نویسی دارید و در حال تلاش برای ساخت موتور خود هستید ، در اینجا چند نمونه برای شروع کار آورده شده است.

• اگر این اولین تلاش شما باشد ، به احتمال زیاد به آموزش نیاز خواهید داشت

ActionScript به شما امکان ایجاد یک موتور مبتنی بر فلش را می دهد.

این نمونه خوبی برای شروع به کار برنامه نویسان میانی است.

• جاوا نسبتا برای یادگیری آسان است.

برای کار با جاوا به کیت توسعه جاوا (JDK) ، به علاوه Eclipse یا محیط توسعه یکپارچه شده دیگر (IDE) نیاز دارید. گزینه جاوا برای زمانی است که مطمئن نیستید که چگونه شروع کنید.

• اگر از قبل یک زبان برنامه نویسی (به ویژه یک زبان C یا پایتون) را می شناسید ، به دنبال یک IDE برای آن زبان باشید.

این برنامه باید شامل یک کامپایلر و قابلیت کار با آسان گرافیک ، صدا و سایر کدها در همان پروژه باشد.

قدم پنجم

موتور خود را بسازید.

اگر در مرحله چالش با ابزار پیشرفته ای که در مرجله قبل انتخاب کرده اید هستید ، به احتمال زیاد برای ادامه کار با زبان انتخابی خود به مشاور یا یافتن آموزش ، فروم راهنما یا یک توسعه دهنده بازیِ با تجربه دارید.

اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید یا  چه سؤالی باید  بپرسید ، در اینجا چند مؤلفه اساسی برای ساختن مراحل اولیه لازم است:

• یک سرور سمت کاربر ، که ورودی کاربر را تفسیر می کند و نتیجه را پردازش می کند.

قبل از اینکه کار جدی در گرافیک و گیم پلی انجام دهید ، سیستم ورودی را برای پاسخ دهی صحیح آماده کنید. (اگر دچار مشکل شده اید، در مورد “action listeners” تحقیق کنید.)

• برای سایر شخصیت ها از هوش مصنوعی استفاده کنید.

بنابراین آن ها به اقدامات کاربر واکنش نشان می دهند.  

برای یک پروژه ساده تر ، فقط شخصیت ها را در یک مسیر مشخص حرکت داده و عمل کنید.

• امکان ارائه گرافیک (قرار دادن و ارسال دستورالعمل ها به کارت گرافیک).
• یک حلقه ی بازی که هنگام اجرای بازی به طور مداوم اجرا می شود. این  حلقه باید ورودی کاربر را دریافت کند ، آن را پردازش کند ، منطق بازی دیگر را پردازش کند (مانند حرکت دشمن ، انیمیشن پس زمینه و رویدادهای برانگیخته) ، آنچه را که باید ترسیم شود (روی صفحه ؛ نمایش داده می شود) محاسبه کند و اطلاعات را به کارت گرافیک ارسال کند.

اگر سیستم شما توانایی مدیریت آن را دارد باید حداقل 30 بار در ثانیه (30 فریم در ثانیه) حلقه را اجرا کنید.

بخش دوم – طراحی بازی

قدم اول

ابتدا مفهومی را که قصد ایجاد آن را دارید تعیین کنید.

قبل از اینکه کد نویسی را شروع کنید، زمان مناسبی را برای تعیین جزئیات بازی خود در نظر بگیرید.

موارد زیر را تعیین کنید:

1- چه ژانری است؟

2- دوبُعدی است یا سه بُعدی؟

3- آیا  بازیکن با حل پازل ، دنبال کردن / ایجاد داستان ، جنگ با دشمنان و / یا کاوش در بازی پیشرفت می کند؟

هر قدر تعداد سؤالاتی که به آن ها پاسخ می دهید بیشتر باشد و جزئیات بیشتری به ایده های خود بدهید ، در دراز مدت زمان بیشتری را صرفه جویی می کنید.

اگر بعد از شروع برنامه نویسی تصمیم گرفتید یک تغییر اساسی ایجاد کنید ، این تغییر می تواند برای پیاده سازی و انجام شدن ، زمان زیادی را از شما بگیرد.

قدم دوم

طبق مراحل زیر ، کار کنید.

در این مرحله ، هفته ها یا ماهها کار سخت اما با ارزش است که پیش روی شماست.

در حالی که تیمی از افراد به طور کلی وظایف را تقسیم کرده و به طور همزمان بر روی آنها کار می کنند ،یک فرد باید تصمیم بگیرد که کدام کار ساده ترین کار برای شروع است. و  یا مهمترین کاری که  در هر مرحله باید انجام شود چیست.

تمام مراحل زیر را بخوانید و کارهایی را انجام دهید که بیشتر برای شما جذاب است.

قدم سوم

جمع آوری یا ایجاد امکانات هنری

اگر در بازی مبتنی بر متن نباشید ، به تصاویر 2 بعدی و احتمالاً مدل ها و بافت های سه بعدی (الگویی که برای مدلها اعمال می کنید) نیاز دارید.

موسیقی و جلوه های صوتی شما می تواند کمی بیشتر روند کار را به تاخیر بیاندازد.

اما اگر قصد دارید بازی خود را منتشر کنید ،استفاده از این جلوه ها بسیار توصیه می شوند.

وقتی درمراحل اولیه تولید  بازی هستید ، نمادهای ساده ، رابط کاربری و فونت ها دارای کمترین اولویت هستند.

اما کمی تلاش در زیبا سازی این موارد می تواند تجربه بازیکن را تا حد زیادی بهبود بخشد.

سایت های بسیاری برای پیدا کردن و به دست آوردن نمادهای هنری رایگان و یا ارزان وجود دارند.

از این بین می توان به سایت makeschool اشاره داشت.

استخدام  یک هنرمند تغییر بزرگی ایجاد خواهد کرد.

اگر توانایی پرداخت هزینه و دستمزد ندارید ، امکانات موجود خود را جمع کنید و نتیجه را به دوستان هنرمندتان نشان دهید.

یا آن را برای مشاوره در زمینه توسعه بازی به انجمن های هنری ارسال کنید.

قدم چهارم

روی طراحی داستان و یا مراحل پیشرفت آن کار کنید.

اگرچه یک بازی مبتنی بر داستان ممکن است شامل شاخه های گفتگو باشد ؛ بخش عمده ای از این موارد به عنوان اسناد برنامه ریزی در خارج از کد بازی خود نوشته خواهند شد.

حتی یک بازی بدون داستان سنتی باید دارای حس پیشرفت باشد .

 برای این کار به برنامه ریزی نیاز دارید.

یک  platformer می تواند یک سری ارتقاء سلاح و جنبش را شامل شود.

در حالی که یک بازی پازل ممکن است ویژگی های بیشتری را طلب کند.

زیرا پیچیدگی و دشواری معماها در این نوع بازی ها افزایش می یابد.

قدم پنجم

روی طراحی بخش ها و لِوِل های بازی کار کنید.

با یک سطح یا منطقه کوچک و ساده شروع کنید.

روی ساخت مسیری که بازیکن از آن سطح ، بازی را آغاز کند تمرکز کنید .

سپس مسیرهای جانبی (اختیاری) ، و گرافیک های دقیق تر را اضافه کنید و مشکل را بخ بخش های ریز تقسیم کرده و حل کنید. (مانند تنظیم ارتفاع ارتفاعات سکوی یا حرکت دشمنان در اطراف).

از منابع نوری و بخش های نورانی برای هدایت بازیکن به مراحل بعدی استفاده کنید.

از سایه ها استفاده کنید تا بازیکنان را از ورود به بن بست یا مسیرهای ناخوشایند منصرف کنید و از دشمنان برای هر دو هدف استفاده کنید .(بسته به اینکه بازی ، چگونه دور کردن دشمنان را از شما می خواهد).

یک منطقه با طراحی مناسب باعث می شود بازیکن احساس کند که خودش تصمیم نهایی را می گیرد یا در حال کاوش است.

اما در اصل او را با استفاده از سرنخ های ظریف راهنمایی می کند.

قدم ششم

گرافیک بازی را بهینه سازی کنید.

در صورت استفاده از نرم افزار ساده ساخت بازی ، این امر ضروری نیست.

اما اگر مایل هستید با  سیستم های گرافیکی قوی تر کار کنید ، می توانید کار را با ایجاد سایه بان ها و جلوه های ذرات شروع کنید.

و یا از طریق نوشتن کدهای گرافیکی و یا حذف کارهایی که برای بازی شما ضروری نیستند.

از  آنجا که گرافیک تقریباً همیشه نقطه خفه کننده و تعیین کننده سرعت پردازش است ، حتی یک بازی 2D( دو بُعدی ) معمولاً از ترفندهای بهینه سازی و بازنویسی های مهم به منظور به حداقل رساندن بار کارت گرافیک و پردازنده استفاده می شود.

قدم هفتم

از بازیکنانِ بازیتان ، بازخورد دریافت کنید.

هنگامی که یک سطح ساده یا نمونه اولیه از بازی دارید، آن را به دوستان خود ارائه دهید.

و از آن ها بازخورد بگیرید.

سعی کنید دریابید که مردم چه فکری می کنند؟

چه جیزی را سرگرم کننده می دانند؟

، و چه چیزی آنها را ناامید می کند؟

بعداً در این روند ، وقتی بازی بیشتر ساخته و پرداخته می شود ، بازخورد افراد غریبه یا آشنایان می تواند منبع بسیار خوبی برای مشاوره صادقانه باشد.

منبع : وب سایت wikihow