دامنه یا Domain :

دامنه یا Domain نام وبسایت است، در واقع یک آدرس اینترنتی برای پیدا کردن سایت مورد نظر در دنیای مجازی می باشد. یک دامنه به طور کلی از سه بخش تشکیل شده است :

قسمت اول www است که به وسیله ی دات (نقطه) از نام اصلی سایت جدا شده است.

قسمت دوم نام اصلی دامنه یا همان نام سایت است.

قسمت سوم دامنه، پسوند دامنـه می باشد که به وسیله دات (نقطه) از نام اصلی سایت جدا شده است.

پسوند دامنـه، متناسب با نوع وب سایت (تجاری، خبری، ورزشی، سازمانی و…) می تواند متفاوت باشد.

در قسمت سوم که بخش پسوند است ، میتوان از  پسوندهای بین المللی و یا پسوند های ملیتی استفاده کرد، برای مثال www.ParnianTarh.ir که از پسوند ملی استفاده شده است.

آشنایی با برخی دامنه های ملی و بین المللی

برای مثال پسوند com. (مخفف commercial) معرف سایت های تجاری است و یا پسوند net. (مخفف network) ، سایت های شبکه ای را معرفی می کند , جز پسوندهای بین المللی می باشند. این پسوندها از جمله پسوندهای معتبری هستند که، توسط کمیته مخصوص تایید و تصویب پسوندها , یعنی ICANN تایید شده اند.

پسوند ir. یک پسوند ملی است که اختصاص به کشور ایران دارد.

افرادی که مقیم ایران هستند میتوانند دامین .ir ثبت کنند.

هر کشوری تغریبا برای خودش دامنه دارد که دامنه ملی آن کشور نامیده میشود.

برای مثال پسوند fr. متعلق به کشور فرانسه است و پسوند ca. متعلق به کشور کانادا می باشد.

پسوند های ایران در پژوهشگاه دانش های بنیادی (IRNIC) در ایران ثبت می شوند.

انواع دامنه ها در تصویر زیر :

تفاوت دامنه های بین المللی با دامنه های ملی

اگر خدمات رسانی یک سایت ، فقط در داخل کشور باشد، بهتر است از دامنه ی ملی استفاده شود.

از نظر هزینه هم مقرون به صرفه خواهد بود چون برخلاف دامنه های بین المللی با نرخ ارز قیمت آن تغییری نخواهد کرد.

از طرفی در مواقعی برای همکاری با برخی کشورها وجود دامنه ملی حکم اعتبار را داشته و اهمیت خاصی دارد.

نکته دیگری که در مورد دامنه های ملی صدق می کند این موضوع است که قوانین مربوط به هر دامنه به صورت ملی تعریف می شود و تابع قوانین آن کشور خاص می باشد.